Deze  hoorn is gevonden in het veen, dichtbij Knock in de graafschap Mayo in Ierland en wordt daarom ook Mayophone genoemd. De in 1791 gevonden hoorn is gemaakt van een snelgroeiende boom, wilgenhout, van 15 tot 20 jaar oud. Hij is gedateerd rond 1270 voor Christus.

Het is een erg slanke conische hoorn, 25 mm aan de voorkant tot 75 mm bij de beker en met een lengte van 192 cm. De inwendige maat varieert van 15 tot 60 mm. Het mondstuk is van metaal en is 1,1 bij 0,8 cm. De blaasopening is 4 bij 3 mm.  In het mondstuk heeft vermoedelijk een ‘riet’ gezeten van ongeveer 6 mm lang. Het aanblazen heeft dus een wat andere techniek.

De beker is defect maar heeft oorspronkelijk een diameten van 8 cm. Aan de ene lengtezijde zit een scheur en aan de ander kant een naad. De hoorn is voor het uithollen gespleten, hetgeen bijzonder is met deze lengte. De hoorn is spiraalsgewijs omwikkeld met een bronzen ‘lint’ van ongeveer 22 mm breed en 0,2 mm dik. De hoorn ligt in het Iers Nationaal Museum. Op dit moment werk ik aan een replica van deze hoorn.