Tot vandaag zijn er geen aanwijzingen gevonden dat de Germanen tijdens de zonnewende op houten hoorns bliezen. Dat kan zo zijn redenen hebben. Hout vergaat in de tijd en kan gemakkelijk verbranden.
In de 90er jaren van de vorige eeuw zijn in een waterput bij een boerderij in de omgeving van Deventer restanten gevonden van een hoorn die door archeologen werd gedefinieerd als een midwinterhoorn. De vondst betreft twee delen van wat eens de ‘beker’ van de hoorn moet zijn geweest, en enige bandresten.

Na analyse en vergelijking met een Zwitserse archeologische vondst, bleek dat de hoorn ongeveer 45 cm lang is geweest. De hoorn kon worden gedateerd in de 13e eeuw. Als de conclusies van de archeologen juist zijn, en wie zal daar aan twijfelen, dan werd ook de midwinterhoorn gebruikt als ‘signaalhoorn’, en dus een communicatiemiddel. Hiermee kun je dus zeggen dat de midwinterhoorn gelijk is aan de Drentse Boerhoorn.

Bijgaand de schetsen van de vondst en een replica. De replica is eenvoudig te bespelen en er komt een mooi heldere ‘G’ uit. Hij is gemaakt van berkenhout.