Gemaakt van een menselijk dijbeen. In Tibetaanse kloosters maakt men nog steeds gebruik van hoorns van menselijke dijbeenderen. Sommigen zijn zeer oud en zelfs fossiel. Het dijbeen geeft een hoorn van 40 centimeter lang. Soms worden ze verfraaid door ze met leer te overtrekken en te versieren met koper en gekleurde stenen. Deze korte hoorns werden vroeger gebruikt voor exorcismerituelen (uitdrijving van geesten). Dit gebruik gaat terug op Tibetaanse religieuze gebruiken van voor het Boeddhisme.